كسي باور نخواهد كرد
اما من به چشم خويش مي بينم
كه مردي پيش چشم خلق بي فرياد مي ميرد
نه بيماراست
نه بر دار است
نه در قلبش فرو تابيده شمشيري
نه تا پر در ميان سينه اش تيري
كسي را نيست بر اين مرگ بي فرياد تدبيري
لبش خندان و دستش گرم
نگاهش شاد
تو پنداري كه دارد خاطري از هر چه غم آزاد
اما من به چشم خويش مي بينم
به آن تندي كه آتش مي دواند شعله در نيزار
به آن تلخي كه مي سوزد تن آيينه در زنگار
دارد از درون خويش مي پوسد
بسان قلعه اي فرسوده كز طاق و رواش خشت مي بارد
فرو مي ريزد از هم در سكوت مرگ بي فرياد
چنين مرگي كه دارد ياد؟
كسي آيا نشان از آن تواند داد؟
نميدانم كه اين پيچيده با سرسام اين آوار
چه ميبيند درين جانهاي تنگ و تار
چه مي بيند درين دلهاي ناهموار
چه مي بيند درين شبهاي وحشت بار
نمي دانم
ببينيدش
لبش خندان و دستش گرم
نگاهش شاد
نمي بيند كسي اما ملالش را
و شمع تندسوز اشك تا گردن زوالش را
فرو پژمردن باغ دلاويز خيالش را
صداي خشك سر بر خاك سودن هاي بالش را
كسي باور نخواهد كرد
((فريدون مشيري))
نظرات شما عزیزان:
حالا که فکر میکنم میبینم شما راست میگی.... من دیگه تنها نیستم منو غم با هم دوست شدیم حالا دیگه دوتاییم .........
____♥___♥_________♥____♥
__♥_________♥___♥_________♥
_♥____________♥____________♥
♥__________________________♥
♥__________________________♥
_♥________________________♥
__♥______________________♥
____♥__________________♥
______♥______________♥
________♥__________♥
__________♥______♥
____________♥__♥
_____________ ♥
پاسخ: نه داداش فایده نداره باید یه مشاوره رو شما کار کنیم!!!!!!!!!!!
./|\
.(,
پاسخ: سر میزنم حتما ممنون سر زدی
تبادل
لینک هوشمند